geçmişte yaşanılanlar yüzünden geleceği yaşayamamak

yaşanılan geçmişte bırakılamamıştır, hala yaşanmaktadır ve etkisinden kurtulunamamıştır.

hayatın geçmişi sil butonu olmamasının sıkıntısı

yeni bir sayfa açıyosun ama o sayfaya bir şeyler yazmaya cesaretin yok

(bkz: dün yediğin hurmalar bugün götünü tırmalar) durumu. götünün tırmalanmasından hoşnut olmayan kesim de beni geçmişimle yargılama diyerek olaydan sıyrılmaya çalışır genellikle. neyle yargılanmak istersin sütü kartondan içmenle mi?, o senin geçmişin sike sike yargılanacan onunla.

korkmaktır. asla yargılamıyorum çünkü en iyi bilenlerden biri benim, ancak yapmayalım be, yazık ediyoruz kendimize. önümüzde koca bir ömür var ve muhtemelen diğer insanlar için sandığımız kadar önemli olmayan birkaç dakikayı yaşayamadığımız için pişman olacağız. yapmadığınızdan değil de yaptığınızdan pişman okun daha iyi, diğeri hep ukte kalıyor çünkü.

Geçmişe takılı kalmaktan, hayallerini bile geleceğin değil de geçmişin üzerine kurmaktan ötürü yapılan bir hatadır belki. Hep eskiyi iyileştirmek istiyor insan ama öyle yürümüyor o işler işte. Geçmişin telafisi olmuyor. Gelecek, geçmişi onarmaya yetmiyor. Dün bir köşede yarım bırakılan, bugün yarım olarak eskiyor. Tamamlanamıyor. Bütün boşlukları “keşke”ler dolduruyorsa eğer güzel olan hep eğreti kalıyor. Tüm keşkeler için kafanın içinde bir sürü iz kalıyor. Yine de bütün kaba saba izleri bir şekilde kabullenip iyileştirmeye çalışmaktan da geri kalarak yaşanmıyor.